Aleje Karola Marcinkowskiego

Orientowane w kierunkach północ-południe, wytyczone jako reprezentacyjna promenada Poznania w latach 1794‑1798. Posiadają dwie ulice przedzielone traktem pieszym obsadzonym na wzór berliński topolami (dziś dębami piramidalnymi). Trakt ten i jezdnie wyłożone brukiem pochodzącym z lat 50. XX w. Wzdłuż pierzei stoją budynki o zróżnicowanej architekturze, od secesyjnej z początku XX w., po współczesną z 2013 r. (Biblioteka Raczyńskich, skrzydło północne). W północnej części ulicy pomnik Karola Marcinkowskiego oraz fontanna z początku ubiegłego stulecia. Perspektywa północna otwarta na arterię komunikacyjną, a południowa zamknięta ulicą Świętego Marcina o eklektycznej architektonicznie zabudowie.