Pałac Iwno

Pałac neorenesansowy zbudowany w latach 1851-55 dla Józefa Mielżyńskiego. Przebudowany w latach 1902 i 1905. Główny korpus pałacu dwupiętrowy z bocznymi piętrowymi aneksami i skrzydłami w formie korytarzy prowadzących do okrągłych pawilonów. Fasady korpusu głównego i części bocznych zwieńczone frontonami. Na osi tych fasad portyki arkadowe z jońskimi półkolumnami. W elewacji ogrodowej wysoki, pięcioarkadowy portyk dźwigający taras drugiego piętra. Dachy niskie, dwuspadowe, a pawilony nakryte dachami kopulastymi. Park krajobrazowy (pow. 16,0 ha) z kilkoma stawami i okazałymi drzewami, m.in. dęby odmiany stożkowatej. Na stawie jest wyspa, na której wznosi się kopiec zwany Górą św. Wawrzyńca, a kiedyś Napoleonką. Wg podania to na nim Napoleon popijał kawę. Mogło to być na początku czerwca 1812.