Ostrów Tumski

Ostrów Tumski to najstarsza część Poznania i miejsce narodzin polskiej państwowości, położone na jedynej zachowanej wyspie rzecznej miasta. Otoczony wodami Warty i Cybiny, stanowi zespół architektoniczny o unikatowym, kameralnym układzie przestrzennym, który zachował swój sakralny i historyczny charakter. Zespół łączy się z lądem za pomocą mostów Bolesława Chrobrego, Mieszka I oraz mostu biskupa Jordana, prowadzącego wprost na Śródkę. W jego pobliżu znajduje się oszklona kładka nad Cybiną, stanowiąca interesujący współczesny akcent architektoniczny.

Centralnym punktem Ostrowa Tumskiego jest monumentalna Bazylika Archikatedralna, gotycka świątynia poddana regotyzacji po II wojnie światowej. W jej wnętrzu znajdują się cenne zabytki, w tym kopia miecza św. Piotra oraz Złota Kaplica w stylu bizantyjskim, poświęcona Mieszkowi I i Bolesławowi Chrobremu. W bliskim otoczeniu katedry znajdują się kameralne XVII-, XVIII- i XIX-wieczne kanonie oraz klasycystyczny pałac arcybiskupi z ogrodem utrzymanym w stylu angielskim.

Wyspa zachowała swój sakralny układ urbanistyczny, tworząc scenografię, która naturalnie wzmacnia narracje historyczne, kostiumowe i współczesne produkcje o tematyce edukacyjnej, sensacyjnej lub dokumentalnej. Otwarte perspektywy południowe i zachodnie pozwalają wykadrować kontrast między dawną a współczesną tkanką miasta, natomiast widoki na Śródkę i Stare Miasto oferują bogate tło wizualne. Ostrów Tumski, wpisany do rejestru zabytków i uznany za pomnik historii, stanowi przestrzeń o niezwykłej sile wizualnej. Łączy monumentalność sakralnej architektury, kameralne uliczki, mosty i wodne otoczenie, oferując filmowcom niezwykłe połączenie naturalnej i historycznej scenografii.